Ipinanganak sa Long Island, naghanapbuhay si Whitman bilang isang tagapamahayag, isang guro, isang kleriko ng pamahalaan, at isang nagkusang-loob na nars noong panahon ng Amerikanong Digmaang Sibil, bilang karagdagan sa paglalathala ng kanyang panulaan. Sa kaagahan ng kanyang larangan, isinulat din niya ang nobelang Franklin Evans noong 1842. Unang nalathala ang pangunahing gawa ni Whitman na Leaves of Grass noong 1855 sa pamamagitan ng sarili niyang salapi. Ipinagpatuloy niyang palawakin at baguhin ito hanggang sa kanyang kamatayan noong 1892. Pagkaraan ng isang istrok patungo sa pagtatapos ng kanyang buhay, lumipat siya sa Camden, Bagong Jersey, kung saan lalong lumala ang hindi pagbuti ng kanyang kalusugan. Namatay siya sa edad na 72, at tinanaw ng madla ang kanyang libing.

Karaniwang tinatalakay ang seksuwalidad ni Whitman na kasama ng kanyang panulaan. Bagaman patuloy na nagtatalu-talo ang mga manunulat ng talambuhay hinggil sa kanyang seksuwalidad, karaniwan siyang itinuturing bilang homoseksuwal o biseksuwal. Hindi malinaw kung nagkaroon ng mga ugnayang seksuwal si Whitman sa mga kalalakihan. Nagbigay pansin si Whitman sa pulitika habang nabubuhay. Sinuportahan niya ang Wilmot Proviso at kinalaban ang malawakang pagdurugtong sa panahon ng pang-aalipin. Nagpakita ang kanyang mga tula ng isang egalitaryong pananaw ng mga lahi o lipi, at sa isang pagkakataon o punto tumawag siya ng pagtatanggal o abolisyon ng pagkakaroon ng mga alipin, ngunit pagdaka ay nakita niyang isang panganib para sa demokrasya ang kilusang abolisyonista.